Na een nachtje slapen onder de sterren (dus niet in een tent, maar gewoon onder de blote hemel!) werden we vroeg gewekt voor de zonsopgang op Uluru. Die was eigenlijk nog mooier dan de zonsondergang van de vorige avond; nu kleurde de rots echt helemaal rood.
We maakten ook een wandeling rond de rots, die bij elke stap van vorm en kleur veranderde. Je kon er ook op klimmen maar dat hebben wij niet gedaan omdat de Aboriginals niet graag hebben dat je op hun heilige rots klimt.
Hieronder zie je een foto van de "valse" Uluru, ook wel "Fooluru" genoemd. Je ziet ook waarom men deze streek in Australie het "Red Centre" noemt...
2 opmerkingen:
Verbazingwekkend mooi.
Dit is niet meer genieten maar visueel snoepen en likkebaarden.
Het kleurenspel zowel bij "zons op" als "onder" moet geweldig zijn.
Een adrenalineshot ??
Luc.
Hi maties!
Dus TOCH naar Uluru gegaan...
Het ziet er in ieder geval allemaal wondermooi uit. Behalve al die vliegen op Steven zijn gezicht dan :-). Ik kijk al uit naar al de foto's en reisverhalen eens jullie terug zijn. En dan kan ik vertellen over die woensdag namiddag dat ik in de modder heb lopen ploeteren op de Bike & Run tussen Leuven en Louvain-La-Neuve (net zoals de Australische vliegen kruipt de Belgische modder overal). Geniet in ieder geval nog van julie verblijf Down Under!
En als je zo genoten hebt van tegenvoeters van Bill Bryson moet je ook eens 'a short history of nearly everything' (ook door hem geschreven) lezen.
Groetjes,
Riet
Een reactie posten