Leuke vooruitzichten

Gelezen in reisgidsen over Canada:

" Een Canadees is iemand die de liefde kan bedrijven in een kano "

" De gemiddelde Canadees eet 3.5 keer meer donuts dan de gemiddelde Amerikaan "

Kortom: leuke vooruitzichten :-)

Pieterpad - dag 2

Op de tweede dag van ons weekend nemen we - na genoten te hebben van het gigantische ontbijtbuffet - de trein naar Roermond. Daar starten we de etappe Roermond-Venlo (31 km).

Deze wandeling loopt bijna volledig door het bos

Opnieuw vele kabouterhuisjes :-)

Het grootste deel van deze etappe loopt op de grens tussen Nederland en Duitsland. In de kleine (Nederlandse) dorpjes die we passeren komen de Duitsers grote hoeveelheden koffie kopen. Blijkbaar is die goedkoper in Nederland dan in Duitsland. Voor ons geen kilo's koffie; wél twee lekkere stukken Limburgse vlaai ;-)

Opnieuw taalproblemen: Wanneer ik een kriekenvlaai bestel begrijpen ze hoegenaamd niet wat ik bedoel. Na drie keer kriekenvlaai geprobeerd te hebben, probeer ik het met kersenvlaai. En dat begrijpen ze wél. Gelukkig!

We passeren "de witte steen". Vroeger werden misdadigers tegen die witte steen aangestoten (cf. steen des aanstoots) vooraleer ze opgehangen werden...

Grenspalen verscholen in het bos

Lees het bordje: "Parkeren uitsluitend voor paarden" :-)

Een laatste blik op ons hotel en dan... naar huis

Pieterpad - dag 1

Van mijn collega's kreeg ik een zalig cadeau: een relaxweekend! Joepie :-)
Maar omdat relaxen dubbel zo deugd doet na een kleine inspanning, besloten Steven en ik dat relaxweekend te koppelen aan een wandelweekend. Ons relaxhotel lag in Venlo, en na wat zoeken op tinternet kwam ik terecht op de site van het Pieterpad, het langste lange-afstand-wandelpad in Nederland... én dat pad passeert in Venlo.

Op zaterdagochtend dus vroeg opgestaan, met de auto naar Venlo gereden, en daar meteen de bus naar Swolgen genomen. Klaar voor de etappe Swolgen-Venlo (22 km).

Onderweg maakten de vele paddenstoelen het herfstgevoel compleet...

Heide

Knuppelpad

Velden vol 'stinkertjes'

Onderweg op het "Pieterpadbankje" geluncht. De eigenaars van het huis hadden op hun picnictafel thee, koffie, en soep gezet voor Pieterpadwandelaars. Wij hebben met volle teugen genoten van deze gastvrijheid...

De maas oversteken met het veer...

Aangekomen in het hotel genieten we met volle teugen van de sauna, het Turks stoombad, het zwembad... en een héérlijke maaltijd. Al duurde het even voor de dienster ons begreep :-)

Ik: een visbrochette alstublieft.
Zij: (geschrokken) een wàt??!!
Ik: (herhalend) een visbrochette alstublieft.
Zij: (rood aangelopen) euh... ik begrijp u niet...
Ik: (traag articlulerend) een vis-bro-chette
Zij: (opgelucht): aaaahhh u bedoelt een visspies?

Ja dus...

Deze brochette werd trouwens geserveerd met patatjes gratin dauphinous én frieten. Jammie :-)

Spin

Tijdens de zomer van 2006 bezochten wij enkele kunstwerken van het project "Beaufort".

Onder andere deze spin van kunstenares Louise Bourgeouis, die waakte boven het graf van James Ensor in Mariakerke (Oostende).

En je mag drie keer raden waar deze spin nu staat...? Klik voor het antwoord hier.

Marseille

Ook in Marseille moest ik zijn voor een congres. Anders dan bij Budapest, kén ik Marseille: Ik verbleef reeds enkele maanden in deze stad tijdens mijn stage (3e Licentie). En sindsdien is Marseille nog niets veranderd. De stad ligt er nog altijd even vuil en stinkend bij... En toch heeft ook Marseille haar charmes! Je moet ze alleen weten te ontdekken ;-)

De Vieux Port

De dagelijkse vismarkt op de Quai des Belges

De Notre-Dame de la Garde

Uitzicht vanop de Notre-Dame de la Garde

Klik op de foto om te vergroten:


Uitzicht op de haven bij valavond...

Budapest - dag 3

Ik als volbloed Hongaarse...

Als ik op deze derde dag in Budapest wandel, word ik - alleen al in de voormidag - maar liefst drie keer aangesproken door toeristen. Blijkbaar zien ze in mij een échte "Budapestse" (of hoe schrijf je dat?) ... Ze schrikken meestal als ik met handen en voeten probeer uit te leggen dat ik níet in Budapest woon en ook maar een gewone toeriste ben. Grappig!

's Ochtends bezoek ik de Sint Stefanus Basiliek. Er wordt me een mooi uitzicht beloofd, maar eerlijk gezegd vond ik het nogal tegenvallen. Je kon wel 360° rond over Budapest zien, maar door de 'slechte' ligging van de Basiliek kon je de Donau niet zien, wat ik erg jammer vond.

De Sint Stefanus Basiliek

Dan maar teug naar beneden, op naar de synagoge! Deze mooie synagoge is de allergrootste in Europa en de tweedegrootste van de wereld. Alle mannen die de synagoge wilden bezoeken, kregen een keppeltje om op hun hoofd te zetten...

(... en dan doe ik iets raars: ik pruts wat aan m'n fototoestel en - per ongeluk - stel ik het zó in dat het enkel nog op groene kleuren reageert... m.a.w. vanaf nu zijn al mijn foto's zwart-wit-met groen)

Hier liggen de joden begraven die tijdens de tweede wereldoorlog gestorven zijn in het getto vlakbij de synagoge...

En hier ziet u het glasraam met al zijn prachtige kleuren (euhm... op mijn fototoestel dus enkel met de groenachtige kleuren... en nee, ik had het nog altijd niet door...)

Na de synagoge breng ik een bezoek aan de botanische tuin van Budapest. Is deze foto niet prachtig?

Cactussen...

(... en dan komt het moment waarop ik een roze waterlelie wil fotograferen... wanneer ik mijn pasgetrokken foto bekijk op het schermpje, vind ik dat de roze waterlelie er maar grijsjes uitziet... het duurt eventjes voor ik het fototoestel duidelijk kan maken dat ie terug op àlle kleuren mag reageren... maar het lukt!)

Tadaaa: roze waterlelie :-)

Nog een laatste foto van de tuin...

... en dan ga ik richting... dierentuin! Ik ben eigenlijk niet zo'n fan van dierentuinen - al die opgesloten dieren : niets voor mij! Maar de Trotter belooft me dat de dierentuin in Budapest wél de moeite is. Er zitten namelijk niet alleen beestjes, maar er zijn ook verschillende botanische tuinen en mooie, oude gebouwen. En omdat bloemen die opgesloten zitten in kooitjes níet neurotisch worden, besluit ik dus toch een kijkje te gaan nemen in de dierentuin.

De toegangspoort tot de dierentuin: onderaan twee olifanten, bovenaan (net onder de toren) ijsberen op de uitkijk.

Om deze laatste dag voor het congres in schoonheid af te sluiten, maak ik een boottochtje op de Donau. Zaaaaaalig!

De boot meert aan op het Margaretheneiland, waar ik uitstap en een uurtje rondslenter. Er zijn kerkjes, restanten van een klooster en ook mooie tuinen...

Ik neem de laatste boot terug... De zon gaat onder en de gebouwen zijn echt feeëriek in dit licht...

Bye bye Budapest!