Onze derde dag Montréal staat in het teken van de moderne tijd: de Olympische spelen in 1976 en de Wereldtentoonstelling van 1967. Onze eerste stop is de
Biodôme. Dit imposante gebouw diende oorspronkelijk als velodroom tijdens de spelen van 1976. Het moest een stukje technisch vernuft worden, met een dak dat je kon open- en toeschuiven en van dies meer... Edoch, driewerf helaas, er mankeerde vanalles aan die technische snufjes, en in 1992 veranderde de velodroom in een biodoom. Sindsien krijg je er een levensecht beeld van vier Amerikaanse ecosystemen:
- Tropisch regenwoud van Zuid-Amerika (met aapjes en tropische vogels)
- Laurentides woud van Noord-Amerika (met een echte lynx!)
- Sint Laurence maritiem ecosysteem (met vissen en watervogels)
- Poolgebieden van Arctica en Antartica (met pinguins enzo)
Nabij de biodoom bezoeken we nog het
Insectarium en de
Jardin Botanique. Die botanische tuin viel in het begin wat tegen: in de winter zien alle tuinen - of het nu Chinese, Engelse, Franse, of Japanse zijn - er hetzelfde uit, dat wil zeggen: bedolven onder een dik pak sneeuw. Maar die teleurstelling maakte al snel plaats voor enthousiasme toen een gids ons vrijwillig een rondleiding in de serres aanbood. Die gids bleek een rasechte fan van het Belgische koningshuis te zijn en vroeg ons gemeend naar de gezondheid van Albert en Paola, de manieren van Laurent, de kindjes van Astrid, etc... Wij stonden daar wat met onze mond vol tanden, want hij wist er duidelijk veel meer van dan wij :-) Gelukkig wist hij ook heel veel over de plantjes en vertelde hij honderduit.
's Avonds maakten we een wandeling naar "
Habitat 67", de overblijfselen van de Wereldtentoonstelling van 1967. De paviljoenen van toen vormen nu een indrukwekkend huizencomplex.
's Avonds zijn we Libanees gaan eten in de "Basha", waarna we enórm genoten hebben van de voorstelling " Saltimbanco" van
Cirque du Soleil. Echt héél indrukwekkend...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten