Québec-4

We beginnen onze dag met een mooie wandeling op de 4.6 km lange stadsomwallingen. Québec City is immers de enigste stad van Noord-Amerika met dergelijke "fortifications" of "remparts".

De oude stadspoorten van Québec

Daarna nemen we de boot naar Lévis, het stadje aan de overkant van de Saint Laurence River. De boottocht duurt slechts 15 minuten maar is echt machtig: de rivier is deels bevroren en de boot moet dus door dat ijs 'breken'. We voelen ons bijna zoals op de Titanic; maar gelukkig bereiken we veilig en wel de overkant :-)

De boot van Québec naar Levis; op de - deels bevroren - Saint Laurence River

Uitzicht vanuit Lévis op Québec City - met het beroemde Château de Frontenac (klik op de panorama-foto om te vergroten)

Na een kort bezoek aan het charmante chocoladewinkeltje "Les Chocolats Favoris" keren we met de boot terug naar Québec. 's Middags eten we er in "Chez Ashton" een echte Québécois specialteit: Poutine! Dat zijn frieten met brokken kaas erop, overgoten met gravy (=een soort bruine vleessaus). De legende wil dat poutine in 1957 "uitgevonden" werd toen een klant zijn frieten en zijn kaas in hetzelfde papier inpakte. De ober zou gemurmeld hebben "quel poutine", wat zoveel betekent als "what a mess"...

Nu, ik moet toegeven: die poutine smaakte heerlijk! Hoe vettiger, hoe prettiger ;-) We kunnen er weer tegen en vertrekken naar het Musée des Ursulines de Québec. De centrale figuur in dit museum is Marie de l'Incarnation, een vrouw die in de 17e eeuw het eerste Ursulinenklooster en de eerste meisjesschool in Noord-Amerika oprichtte. We hadden ook graag de kapel bezocht, aangrenzend aan het klooster, maar die blijkt jammergenoeg gesloten. De man aan de kassa fluistert ons wel toe dat we een kans maken om de kapel te bezoeken als we het mooi vragen aan een échte Ursulinezuster...

We weten niet goed wat we met deze geheime informatie moeten aanvangen, tot er op een bepaald moment - als uit het niets !- een nonnetje het museum binnenwandelt. Steven trekt zijn stoute maar vriendelijke schoenen aan en vraagt aan het nonnetje of we de kapel mogen bezoeken. Ze twijfelt even en vraagt ons of we in Québec wonen? Nee dus; we overtuigen haar dat we helemaal vanuit België gekomen zijn om Québec te bezoeken, en dàt slaat aan. Ze fluistert ons toe dat we maar eens moeten aanbellen aan het kloostergebouw zelf, wat verderop in de straat.

Zo gezegd, zo gedaan. We stappen het kloostergebouw binnen, kuisen - zoals gevraagd - onze schoenen helemaal sneeuwvrij, en bellen aan bij de receptie. Uit de verte vraagt soeur Réceptioniste van wie wij de toestemming gekregen hebben om de kapel te betreden. We leggen rustig alles uit, waarna de non een heleboel luidruchtige telefoons pleegt, en we telkens "les Belges!" horen vallen. Na deze telefoonreeks krijgen we te horen dat we nog even geduld moeten hebben...

De ingang van het klooster... Let ook op de grote hoop sneeuw die aan de randen van het gangpad ligt!

Na ongeveer 15 minuten komt een Ursulinezuster ons halen voor de rondleiding; onze groep is ondertussen aangevuld met een hypergelovige Fransman en een man uit Toronto. De zuster toont ons de kapel, het klooster, etc... Ze vertelt veel interessante verhalen, en wij luisteren aandachtig. Op het einde van de rondleiding vraagt ze of we nog iets willen weten, en tot onze verbazing begint de man uit Toronto over een tràp. Blijkbaar bezit het klooster de oudste trap van Noord-Amerika! Die trap kun je slechts 2 dagen per jaar bezoeken (in mei) maar voor ons wou de zuster wel een uitzondering maken. We krijgen die trap dus te zien; ze is niet zo speciaal (het is gewoon een houten trap) maar de man uit Toronto begint er hysterisch foto's van te trekken. Het grappige was dat die non die trap helemaal niet zo speciaal vond; ze was wél heel trots op de moderne lift die onlangs in het klooster geïnstalleerd was :-) Tot daar ons interessante - maar bijwijlen bevreemdende - bezoek aan het Ursulinenklooster...

We bekomen bij een pintje in een leuk café in Québec, waarna we een avondwandeling maken in de oude haven en de antiquairswijk. In een echt Québéquois volksrestaurant ("Le Buffet de l'Antiquaire") genieten we van Québécois specialiteiten: Cipaille en Tourtière. Mmmm...!

Het kasteel by night...