Eten en varen

Ghoh, 'k verschiet ervan dat 't alweer twee weken geleden is dat ik nog iets gepost heb. 't Is hier gezellig druk geweest. Een (kort?) verslagje van de voorbije weken.

Ik ben naar een "Luncheon" geweest op de unief. Ik had een heel sjieke uitnodiging gekregen, maar veel uitleg stond er niet op. 't Was iets speciaal voor postdocs en faculty members. Ik daar dus naartoe - en nog een geluk dat mijn collega me net voor ik vertrok zei dat ik mijn boterhammen niet moest meedoen. Want ja, ik dacht dat "luncheon" gewoon betekende "samen lunchen" en 'k had mijn stuutjes dus mee van thuis. 'k Ging daar mooi gestaan hebben. Ik kwam terecht in een grote zaal, met grote tafels en wit tafellinnen, een gigantisch buffet, en klassieke muziek op de achtergrond. Oeps, helemaal niet wat ik verwacht had :-S Bovendien zat ik aan tafel met een bende computernerds, maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. Met artificiële intelligentie hadden we zowaar een onderwerp gevonden dat zowel de computernerds als de psycholoog aansprak :-)

Diezelfde dag nog naar een - veel lossere - receptie voor de studenten geweest, met echt massa's eten. Toen ik thuiskwam, had ik geen honger meer...

Verder zijn Steven en ik ook hard aan't werken aan onze "to do" lijst van restaurantjes. Zo zijn we ondertussen al gaan ontbijten in Chez Cora, Italiaans gaan eten in Johnny Farina, croissantjes gaan halen in de nieuwe French Bakery in onze straat, Thais gaan eten in de Siam Kitchen, en voor de laatste keer muffins gaan eten in de Starbucks. We herbezochten ook de Italiaan Mamma Grazzis en de Mexicaan Mexicali Rosas - samen met een Belgisch koppel dat hier op doorreis was.

Italiaans genieten - samen met Mieke en Francis

Ook aan ons toeristisch "to do" lijstje zijn we hard aan 't werken. Zo lieten we ons tijdens de Sound & Light Show onderdompelen in een bad vol Canadese trots. Een halfuur lang duurt dit technologische hoogstandje, waarbij filmpjes, tekeningen, en tekst op het parlementsgebouw geprojecteerd worden en muziek door de luidsprekers klinkt. En het moet gezegd zijn: ze mógen trots zijn, de Canadezen.

We maakten ook eindelijk tijd om Rideau Hall te bezoeken. Dat is de plaats waar de governor general Michaëlle Jean werkt (=vertegenwoordigster van de Britse koningin). We waren er net op de dag dat de premier daar was om het ontslag van zijn regering aan te bieden. In oktober mogen de Canadezen dus (vervroegd) naar de stembus. Echt hoog lopen de emoties hier niet op. Stemmen is niet verplicht en vrienden verzekerden ons dat geen enkele kandidaat veel charisma heeft... om het woord "oersaai" niet in de mond te nemen.

Rideau Hall

Toen we van de Rideau Hall terug naar huis fietsten, zaten we plots in een kleurrijke parade van Zuid Amerika. Je kunt hier echt je kot niet uitkomen zonder dat er in Ottawa iets te doen is. 't Is echt ongelofelijk wat hier allemaal te beleven valt!

Ha, en waarom staat het woord "varen" in de titel, vraagt de opmerkzame blogfan zich nu af. Ewel, we zijn dit weekend maar liefst twee keer gaan varen.

De eerste keer was op een Boat Cruise, georganiseerd door de unief om de Opening Week af te sluiten. Want ja, het academiejaar begin hier in september. Ik had een interessante, toeristische rondvaart op de Ottawa River verwacht. Niets was minder waar. Het begon me al te dagen toen Steven en ik op de ontmoetingsplaats arriveerden. Wij stonden daar in jeans en windjekker; al de studenten stonden daar in partydress (hoge hakken inclusief). Slik. We waren echt totally underdressed. Er was ook geen toeristische info; wel luide partymuziek en heel veel bier. We zaten dus op een echte partyboat! Gelukkig was er nog een bevriend koppel mee, en gelukkig waren die al even underdressed als wij :-) We hebben ons ongelofelijk goed geamuseerd. Na de boottocht zijn Steven en ik nog langsgeweest bij wat het beste ijsjeskraam van Ottawa zou zijn. Elk drie bollen deze keer :-P

Boat Cruise - samen met Troy, Nicole, en Erin

De twee keer varen was op een echt zeiljacht! Een koppel Canadese vrienden heeft een eigen zeilboot en wij waren uitgenodigd om er eens een toertje mee te doen. Jammer genoeg hadden ze een nogal windstille dag uitgekozen en zat écht zeilen er niet in. Wel rustig rondgedobberd en van het uitzicht genoten. We sloten de zeildag traditioneel af met een heerlijke burger.

Steven en ik op de zeilboot