Kambos - Chrysoskalitissa

Dag vier. De eerste etappe van onze trektocht voert ons door een Kreta dat nog nauwelijks is geëxploiteerd. Een erg mooie maar wel redelijk lastige tocht. Maar dat komt waarschijnlijk omdat de routebeschrijving en ik niet altijd op dezelfde lijn zaten ;-)

Vanuit Kambos dalen we door een kloof af naar zeeniveau. Klik gerust op de foto's om ze te vergroten.

Na onze voeten even in het koude zeewater afgekoeld te hebben, laten we via een mooie route door de oleanders de zee weer achter ons

Langs de weg zien we de ruïnes van traditionele Kretenzische boerenhoeves die pas in de jaren '70 verlaten werden. Ongelofelijk hoe snel zoiets vervalt... er schiet nu al niet veel meer van over.

Eénmaal boven houden we een korte drank- en eetpauze bij een mooi wit kerkje, waarna we opnieuw naar de zee afdalen. Het is geen gemakkelijke afdaling, en nadat je een paar uittreksels uit onze wegbeschrijving gelezen zult hebben, zal je misschien begrijpen waarom:

"Circa 15 meter vòòr de kerk slaat u links af, door een doorgang in een veehek, een nogal overgroeid karrenspoor op dat verderop duidelijker zichtbaar wordt. Na een ruime bocht naar rechts slaat u schuin links van het spoor een ander karrenspoor in, dat recht op het huis op de klif afgaat."

Ewel, dat eerste karrenspoor was nog een klein beetje zichtbaar, maar dat tweede karrenspoor was écht onzichtbaar. Na een halfuur door overgroeide weiden gewaad te hebben, zien we wat we wíllen zien. Een streep in de weide waar het gras niet tot aan ons middel komt, maar 'slechts' tot aan onze knieën, wordt in onze verbeelding meteen tot 'Het Tweede Karrenspoor' verheven.

Karrenspoor of geen karrenspoor?

Uiteindelijk vinden we onze weg en worden we beloond met een mooi uitzicht op de baai Ayios Nikolaos. Nu nog beneden geraken. De rotsen zijn akelig scherp en het struikgewas is erg stekelig, maar het lukt ons wonderwel. We klimmen de baai uit, en verorberen in de gezellige en schaduwrijke taverne van Lividia onze picknick.

's Namiddags is het echt snikheet, wat het wandelen er niet makkelijker op maakt. In de vroege avond arriveren we moe maar tevreden in Hotel Glykeria in Chrysoskalitissa. We worden er hartelijk onthaald, en genieten er van een frisse duik in het zwembad en een lekker avondmaal - opnieuw met retsina, zicht op zee, én een prachtig ondergaande zon... Zalig.