De unief

Omdat we hier in de eerste plaats zijn om te werken (jawel!), eens een post over ons werk :-)
Steven doet "home office" en ik werk hier aan Carleton University. Het is wel even wennen... De universiteitscampus is erg groot, en omvat niet alleen de gebouwen voor álle departementen (gaande van Aereospace Engineering tot Russian Studies) maar ook gigantische parkeerterreinen, ontelbaar veel pizzahutten, hamburgertenten, coffee shops, en ook een volledig uitgerust sportcomplex.

De ganse campus is bovendien ondertunneld: Je kunt via die onderaardse gangen van het ene gebouw naar 't andere gaan. Ik heb daar tot nu toe nog niet veel gebruik van gemaakt (ze zijn me veel te warm!) maar dat kan nog veranderen als't winter wordt natuurlijk...

Mijn bureau bevindt zich in een nieuw gebouw, het "Virtual Simulation Building". Vraag me niet waarom het zo noemt; niemand schijnt dat hier te weten :-) Voor 10u 's ochtends en na 16u 's avonds zit ik hier meestal alleen te werken. Behalve op woensdag, want dan hebben we een lab-meeting en dan is iedereen er wél.

In tegenstelling tot de andere gebouwen van de unief, waar de verwarming al vollenbak draait, wordt de verwarming in ons gebouw pas op 1 november aangedraaid. 't Was dus toch niet zo'n slecht idee om al die dikke wintertruien in te pakken...

's Middags eten de studenten hier een hamburger met een grote pak friet, en een diet-chocomelk, kwestie van niet te verdikken ;-) De eerste week deden Esteban en ik duchtig mee, want geef toe: Al die vettigheid smààkt wel. Na het bekijken van de film "Supersize Me" was mijn honger wat gestild, maar die van Steven niet; vreemd genoeg had die film hem net zin doen krijgen in een hamburger... (?!)

We zijn dan toch op zoek gegaan naar een gewoon studentenrestaurant (zoals je dat bij ons hebt) maar dat is hier totaal onbestaande. Tja, dan is het (jammergenoeg) ook niet zó verwonderlijk dat overgewicht hier zo'n probleem is...
Voor de rest alles dik in orde met ons :-) 'k Ga nog wat voortwerken nu! Ciao ciao xxx