Québec-3

Onze derde dag in Québec is er eentje onder de stralende zon :-) Jammergenoeg is het echt bere-bere-berekoud :-( Zeker -20°C, als het niet nog kouder is. Maar de winterkou kan ons niet deren: gewapend met muts, handschoenen, sjaal en - last but not least - thermisch ondergoed stappen we naar het Musée National des Beaux Arts du Québec. Er zijn veel tentoonstellingen, maar de expositie rond de Inuit kunst spreekt ons het meest aan.

Op ons terugweg stappen we door de Plaines d'Abraham, de velden alwaar de Fransen in 1759 door de Engelsen verslagen werden. Nu is het een groot stadspark - met in de winter talrijke wandel- en langlaufpaden. En... tijdens het Winter Carnival (het grootste wintercarnaval ter wereld!) wordt een stuk van de Plaines d'Abraham omgetoverd in een heuse festivalweide! Op het moment dat wij daar passeerden, waren er paardenraces aan de gang. Dit filmpje geeft een impressie:

Op die festivalweide kon je ook in grote banden van sneeuwhellingen naar beneden glijden en ritjes maken met sneeuwscooters. We laten deze carnavalsattracties links liggen en vergapen ons aan de talrijke sneeuwsculpturen.

We lunchen in het gezellige "Le Petit Coin Latin". Als onze voeten terug ontdooid zijn, vertrekken we voor een bezoek aan het meest gefotografeerde hotel ter wereld: "Fairmont Le Château Frontenac". Het ziet eruit als een echt Disney sprookjeskasteel. En omdat sprookjeskastelen druk bezocht worden, moeten we wat wachten eer wij aan de beurt zijn voor onze rondleiding. We maken van de nood een deugd en wandelen op de Terasse Dufferin, met een prachtig uitzicht op de - deels bevroren - Saint Laurence River.

Na een koffietje in Café Buade is het eindelijk zover! We worden in het hotel rondgeleid door een leuke gidse in 19e eeuwse kledij. Ze vertelt honderduit over de vele verhalen die onlosmakelijk verbonden zijn met het kasteel, dat nu hét symbool van Québec City is geworden. Zo was het bijvoorbeeld in dit kasteel dat Roosevelt en Churchill in 1943 en 1944 samenkwamen om hun strategieën tijdens de tweede wereldoorlog te bespreken.

Le Château Frontenac

's Avonds eten we Marokkaans in "Aux deux violons", waarna we paraat staan voor de grote Parade, het hoogtepunt van het 17-dagen durende wintercarnaval. De stoet is echt de moeite; er is niet echt een thema: iedereen doet gewoon zot :-) Bovendien móest je wel constant springen en dansen als je wou dat je voeten niet bevroren! Zoals je kunt zien op de foto's en het filmpje, zaten er trouwens echt knappe praalwagens en reuzenharlekijnen bij.

Op het einde van de stoet wordt de bekende "Bonhomme" door iedereen uitgewuifd. Dit gaat gepaard met het liedje "Salut Bonhomme" dat nog dàgen in mijn hoofd is blijven zitten - tot groot ongenoegen van Steven ;-) Je kunt het horen en zien op dit filmpje: