En de gletsjer is inderdaad wel groot, maar liefst 6 km lang! Door de opwarming van het klimaat trekt ze elk jaar wel enkele meters terug... Dat en nog veel meer leerden we in het Icefields Interpretative Centre. Je kon ook een wandeling op de gletsjer maken, en zelfs een ritje met een speciale bus met ultradikke banden, maar dat hebben we niet gedaan, wegens 'te toeristisch' :-)
Athabasca gletsjer
In dat bezoekerscentrum had je niet enkel een interessante tentoonstelling, maar ook een soort cafe/tearoom. En dat zal men geweten hebben ;-). Na de vijfdaagse trekking (en nog enkele trektochten voor de boeg) hadden we een grote behoefte aan real world food, met name chips, koekjes, muffins en - vooral - frieten. Kwestie van onze transvetten weer op peil te brengen. Vraag me niet wat transvetten zijn, want ik weet het niet. Maar de verpakking van alle gevriesdroogde maaltijden die we tijdens onze trektochten gegeten hebben verzekerde ons dat ze volledig "trans fat free" waren. Of het nu Pasta Alfredo of Teriyaki Noodles waren. En transvetten leken ons echt essentieel, kwestie van toch een gezond en gevarieerd voedingspatroon te onderhouden ;-)Soit, content met het mooie uitzicht op de gletsjer en met ons 'vieruurtje' zijn we teruggekeerd naar onze kampplaats. Na een wederom heerlijke pastamaaltijd speelden we nog wat Machiavelli bij het haardvuur in de shelter, en dan was het bedtijd. Het werd opnieuw een koude nacht, met zelfs enkel vlokjes sneeuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten