maandag 18 augustus 2008

Brazeau Loop

De Brazeau Loop is een beetje de koninginnetocht van ons hikeverlof. Het is een tocht van een dikke 80 kilometer en we plannen er vijf dagen over te doen. Dat betekent vier nachten op backcountry campsites (geen elektriciteit, geen flush toilets, geen douche, etc.) en extra veel gewicht (voedsel voor vijf dagen en vier hongerige trekkers :-)

Maar geen 'geneut'; we beginnen vol goede moed aan deze tocht! De zon schijnt en op Nigel Creek (de startplek van onze vijfdaagse) zien we een nieuwsgierig hertje. Op weg naar Nigel Creek zagen we ook al een zwarte beer die de baan probeerde over te steken. Het geraas van de auto's deed hem al snel omkeer maken; en we hebben er dus ook geen foto's van. Maar we waren wel erg blij: we hebben onze eerste beer gezien en om al een tip van de sluier te lichten: we zullen er nog zien :-)

Hertje op Nigel Pass Trailhead

De aanloop tot aan de eigenlijke Brazeau Loop ligt in Banff National Park, maar de loop zelf bevindt zich in Jasper National Park. Jasper National Park is veel uitgestrekter en 'wilder' dan Banff National Park. Je hebt er ook meer kansen om wildlife te zien. Toen we de Rockwall Trail deden ontmoetten we een stoere Amerikaan wiens mond openviel toen we hem vertelden dat we de Brazeau Loop gingen doen. Hij wou die tocht al jaren doen, maar zijn maten wilden niet met hem mee "omdat ze bang waren voor de Grizzly beren in die streek"...

Dag 1. We wandelen door een groen bos langs een bergrivier en klimmen dan om de Nigel Pass (2195m) over te steken. We hebben een prachtig uitzicht op het dal aan de andere kant van de pas. Na een afdaling over de rotsen steken we de Brazeau River over en dan zien we al onze kampplek liggen (Boulder Creek Campground). We slaan er onze tentjes op en hebben samen met twee Amerikanen en een Canadees-Australisch koppeltje een erg leuke avond aan het kampvuur, dat ook de muggen verjaagt.

Op weg naar de Nigel Pass


Nigel Pass

Prachtig zicht op het dal

Ik en mijn tentje op Boulder Creek Campground


Dag 2. Als we 's ochtends onze zakken vol met eten en ander geurend gerief (tandpasta etc.) van de bearpoles hijsen, zien we dat er in één van onze zakken een gat zit. Eén of ander beestje heeft zelfs enkele happen uit ons brood gebeten! De meningen over het soort beestje lopen uiteen, gaande van specht tot vliegende eekhoorn... Enkele dagen later wordt het mysterie opgelost: blijkbaar zijn de eekhoorns op Boulder Creek Campground slimmer dan de eekhoorns elders in de Rocky Mountains. Het zijn volleerde acrobaten die geleerd hebben hoe ze op en van kabels moeten klimmen. Van survival of the fittest gesproken :-)

Gelukkig is er nog genoeg ontbijt voor ons vieren en al snel bereiken we de Four Point Campground, die op ongeveer 4 km van de Boulder Creek Campground verwijderd ligt. Maar het is doorstappen geblazen, want vandaag moeten we maar liefst 22 km overbruggen. Het pad loopt nog even verder door het bos, waar we verse bear droppings en berensporen zien... maar geen beer. Wanneer het pad boven de boomgrens klimt, komen we terecht in de erg mooie en uitgestrekte vallei met een ongeveer 10 km lange klim tot aan de Jonas Pass (2320m). We genieten van onze lunch op de pas, waarna het nog eens klimmen is tot aan de spectaculaire Jonas Shoulder (2470m). Er zouden hier ook kariboe's moeten zitten, maar deze schuchtere dieren houden zich voor ons verscholen. We zien wel veel marmotten en grondeekhoorns.

Daarna is het afdalen tot aan de Poboktan Creek, waaraan onze kampplek, de Jonas Cutoff Campground, gelegen is. We doen een kattewasje in de rivier, koken en kruipen snel in onze tent, nog net voor we helemaal opgevreten worden door de muggen en dazen.

Op weg naar de Jonas Pass


Klim naar de Jonas Shoulder



Poboktan Creek

Dag 3. Na een korte maar pittige klim bereiken we de Poboktan Pass (2300m), waarna we door een ietwat geheimzinnig bos afdalen. Net alsof er achter elke boom een beer naar ons zit te loeren... Onderweg horen we plots een enorm luid lawaai. We kijken meteen omhoog: er is toch geen onweer op komst? Nee, het is geen onweer, maar wel een sneeuwlawine! We zien nog net de laatste brokken sneeuw naar beneden donderen... Heel indrukwekkend.

We lunchen aan de John-John Creek, een wilde bergrivier die we moeten oversteken. De brug over die rivier is echter weggespoeld, maar gelukkig vinden we een note van de "bear clan" langs de weg, waarop aangegeven staat dat je enkele honderden meters stroomafwaarts de rivier zonder problemen kunt oversteken. Oef!

Poboktan Pass


Steven aan de John-John Creek

We kamperen op de prachtige Brazeau Lake Campground. Het Brazeau meer is felblauw en we volgen allemaal Pascals voorbeeld en duiken in het ijskoude water. Man man man, dat doet deugd! Na een romantische wandeling langs het meer eten we, waarna we bij een knetterend kampvuur luisteren naar de meest gruwelijke berenverhalen van een gezette Amerikaan die al 15 jaar lang door de Rockies trekt. Een relaxte nachtrust verzekerd ;-)

Brazeau Lake


Zo zien alle "pit toilets" in Jasper National Park eruit...

Dag 4. Opnieuw een tocht die grotendeels door het bos loopt. Om de beren niet te verrassen (en om zelf niet verrast te worden door geschrokken beren) kletsen we veel, zingen we liedjes, en spelen we woordspelletjes. Misschien zijn we iets té luidruchtig, want veel wildlife staat er vandaag niet op het programma. We lunchen op de leuke South Wolverine Campground, waar je kunt overnachten als je de Brazeau Loop in zes dagen wilt doen. Het pad loopt verder langs de bruisende Brazeau River en al gauw bereiken we de Four Point Campground.

Zie je ons over de brug lopen?

Brazeau River

We slaan er onze tenten op, net op tijd voor een regenbui losbarst. We schuilen een tweetal uur in onze tent en van zodra het tokkelende geluid ophoudt, kruipen we terug tevoorschijn en bereiden we een lekkere pastamaaltijd. Een grappige springmuis houdt ons gezelschap. Toch nog iets van wildlife gezien vandaag :-)

Filmpje vanop Four Point Campground bij valavond



Dag 5.
Op deze laatste dag van de Brazeau Loop keren we terug naar ons beginpunt, Nigel Creek. We kennen het pad en zijn net op tijd terug bij de auto... want ja, het begint alweer te regenen. De wandelaars die we tegenkomen vertellen ons dat het de laatste dagen erg slecht weer is geweest, maar daar hebben wij gelukkig niets van gemerkt. Wij hadden prachtig weer tijdens gans onze vijfdaagse (de twee uur regen op dag 4 niet meegerekend), mede dankzij het locale hogedrukgebied dat boven Riet haar hoofd bleef drijven ;-)

Four Point 's ochtends

Het mooie dal waardoor we op dag 1 ook reeds wandelden

Stoere cowboys als tegenligger...

2 opmerkingen:

Bram zei

Ik heb em in 2005 in de omgekeerde richting gedaan. Wel Karibou gezien (en gemeld...aangezien ze dat op de borden aan de start vragen)...zaaaaaloge ervaring

Ineke Imbo zei

@Bram: gelukzak :-) Wij hebben geen karibous gezien. Inderdaad machtige tocht hé.