Aradenakloof

Op onze 13e dag in Kreta doen we één van de machtigste tochten: de Aradenakloof. We moeten er eerst geraken natuurlijk, en dat doen we deze keer níet met de bus maar wel te voet. Eerst een flink stuk stijgen naar Livadiana, waar we opnieuw wilde gieren in de lucht zien cirkelen. Ik blijf het indrukwekkende beesten vinden! Het is ontzettend warm en de weg is niet altijd even goed aangeduid. We lopen verschillende keren verkeerd, maar gelukkig geraken we altijd terug op het 'rechte pad' (dat soms recht omhoog lijkt te gaan...)

Op deze foto zie je restanten van de terrasbouw van vroeger. De kloof tussen de twee rotsen is de Aradenakloof.

Steven wordt achtervolgd door een kudde geiten (filmpje)

Onvoorstelbaar hoe razend knap die paden in de vorige eeuw werden aangelegd...

Aan beide kanten van de kloof zie je de muilezelpaden (klik eventueel op de foto om ze te vergroten).

Ik op het muilezelpad

Over de Aradenakloof ligt de beruchte Baileybrug. Als er een auto over rijdt, klinkt het alsof er een grote steenlawine naar beneden dondert. In de zomer kun je hier bungeejumpen. Met trillende benen ben ik de brug overgestoken - Steven had me een limonade beloofd in het cafeetje aan de overkant :-)

De Baileybrug

De Aradenakloof is echt de steilste en meest woeste kloof die we gedaan hebben. De geiten geraken hier trouwens niet zo makkelijk aan eten, je ziet ze dan ook vaak halsbrekende toeren uithalen (en in bomen klimmen). Ongelofelijk hoe die geiten hun evenwicht bewaren op de soms loodrechte rotswanden! Maar geiten kunnen vooralsnog niet vliegen, we zien dan ook

Sommige delen in de Aradenakloof zijn zó steil dat ze nieuwe paden hebben aangelegd die langs de rotswand lopen.

Vroeger moest je over die ladders klauteren. Dit pad is nu evenwel niet meer toegankelijk.

Ik in de kloof

Op het einde van de kloof wandelen we tussen de oleanders.

Steven berispt de geit die zonet in zijn rugzak kwam snuffelen