Sougia is de plek vanwaaruit we twee klooftochten zullen doen: de Irinikloof en de Samariakloof. Omdat het ontzettend hard waait, is het niet zeker of we de Samariakloof vandaag zullen inmogen, en dus beginnen we met de Irinikloof. Deze kloof werd pas 15 jaar geleden voor exploitatie opgensteld, met als bedoeling te concurreren met de Samariakloof. Maar dat lukt niet echt: er komen praktisch geen toeristen naar de Irinikloof. De afwezigen hebben echter ongelijk, want de kloof loont wél de moeite!
's Ochtends in Sougia
Een fotoreportage van de Irinikloof: We drinken iets in een restaurantje aan het einde van de kloof, waar we ook picknicken. In Kreta maken ze van dat picknicken trouwens nooit een probleem, wat weer aantoont hoe vriendelijk en gastvrij de Kretenzers zijn! Normaalgezien eindigt de wandeling hier, maar dat is buiten het energieniveau van
Esteban gerekend :-)
We besluiten er nog een wandeltocht aan te breien. Eerst moeten we "op ons gevoel" (dus zonder routebeschrijving) een erg steil stuk klimmen om aan het kapelletje van
Livadas uit te komen. Vandaaruit kunnen we nog tweederde doen van een wandeling die wél in ons boekje beschreven staat. Doel van de tocht: de
grot van Polyphemus, de eenogige reus uit de Odyssee, die Odysseus en zijn kompanen maandenlang gevangen hield in zijn grot. Na het grotbezoek dalen we af naar Sougia, en eten er in het restaurant "Rebetiko".
Ons pad in de rode aarde
Wegwijzer naar de grot van Polyphemus De grot zelf
Zicht op Sougia
1 opmerking:
Zo zie ik ook eens de Irinikloof.
Indertijd moesten we op onze passen terugkeren wegens overstroming en te gevaarlijk.
Een reactie posten