vrijdag 25 april 2008

Friends

Nog eens een postje over onze vrienden hier. Moeilijk om te beschrijven hoor, vriendschap is eerder iets dat je moet voelen vind ik, maar kom, let's give it a try.

Nog vóór ons bezoek aan België, zijn we met Ana, de vriendin uit Macedonië, eens goed uitgeweest in Ottawa. Jawel, naar cafés, bars, disco's en van dies meer. We bezochten onder andere de "Helsinki Lounge", de "Velvet Room", en de "Fat Tuesdays". Veel gekletst, gedronken, en zelfs gedanst! Ana is echt een leuke, lieve vriendin. Ze heeft ook al veel meegemaakt (lees maar hier) en heeft dus altijd wel één of ander spannend verhaal klaar. We wisselen ook vaak kooktips en zakjes thee uit. Anyway, dat avondje (+nachtje) uit smaakte naar meer, en we zijn dus zeker van plan om nog eens samen uit te gaan. Wordt vervolgd...

Vorig weekend waren Steven en ik uitgenodigd op de - langverwachte - "beer night" bij Nicole en Stryker. Dat zijn de vrienden waarmee we ook op skiverlof geweest zijn, en 't zijn echt geestige (vraag maar na bij Gwen en Joos :-). Stryker is van Saskatoon helemaal naar hier (Ottawa) gereden, en da's duizenden kilometers lang. Onderweg stopte hij af en toe om de plaatselijke bieren te kopen. Jammer genoeg hebben niet al zijn aanwinsten de vrieskou overleefd - er zijn een aantal flesjes gesprongen. Maar niet getreurd, er waren nog genoeg flesjes over en de bierproeverij was een méér dan geslaagde avond! Vooral Steven was in zijn nopjes; hij houdt een lijst bij van alle Canadese bieren die hij hier proeft (lees hier). We hebben veel gelachen - het deed me bijwijlen denken aan de amusante kotfeestjes van zovele jaren geleden. Nicole is ook een goede collega, ze zit de bureau naast mij en is al even chocoladeverslaafd als ik. We nemen dan ook af en toe eens samen een chocoladebreak :-)

Stryker en Glen

Ik, Carla, en de twee Nicoles


Carla, het meisje met het groene topje op de foto hierboven, is samen met Derek. Carla en Derek zijn allebei buitensport mensen die ons al véél goeie tips-voor-trips gegeven hebben :-) Toen ik hen vertelde dat ik - samen met het vertrek van onze bovenburen - ook mijn geleende fiets kwijt was, kwamen ze meteen met een oplossing aanzetten. Derek werkt namelijk als vrijwilliger in een soort "fietsenherstelplaats" genaamd Re-Cycles Bicycle Co-op. En daar komen af en toe 'afgedankte' fietsen binnen. Een paar dagen geleden stond Carla (ook een collega) plots aan m'n deur met een klein sleuteltje. "It goes with a bike" zei ze lachend, en ja hoor: buiten stond een knalrode fiets op mij te wachten! Er moest wel nog één en ander aan gerepareerd worden, en dus zijn Steven en ik op een mooie lenteavond langsgegaan in de fietsenherstelplaats. Een heel leuke plek, gonzend van activiteit en behulpzame mensen. Uuuuren heb ik geknutseld aan mijn fiets, maar nu loopt ie weer op wieltjes (haha). En dat gaf echt een enorme voldoening, zo rijden op een zelf-opgeknapte fiets. Gatineau Parc, here we come!

Ik (met zwarte olievlek op de wang) en Derek

The pump & me



En dan is er natuurlijk ook nog Mike, ook een collega-next-door die meerdere keren per dag binnenspringt om een babbeltje te slaan. Hij is gefascineerd door de politieke situatie in België en vraagt geregeld of we nog niet gesplitst zijn. Hij slaat België en Holland ook af en toe door elkaar; zo is hij er nog altijd van overtuigd dat ik thuis op klompen rondloop :-) Verder weet hij wel veel van Europa en hij is van plan daar ooit een aantal weken rond te trekken. Mike zit ook in het dodgeball team waar Steven in meespeelde en samen hebben ze al veel plezier gehad. Hij is redelijk verlegen maar eenmaal hij zich op zijn gemak voelt, is er geen houden aan en grapt hij voortdurend.

Last but not least zijn er ook nog Ruby en Dave, onze vrienden de wijnkenners (lees hier). Naast wijnkenners zijn het ook spelletjesfanaten en hebben ze - op ons aanraden - de Kolonisten van Catan gekocht. Een spelletjesavond staat dus ook nog op ons programma. Ruby ontpopt zich in de lente ook tot een ware "magnolia hunter" en laat me dan weten waar in de buurt ik bloeiende magnoliabomen kan vinden. En ik kan je verzekeren: dat zijn echt prachtige bomen en ze ruiken nog eens héérlijk ook! Echt grappig om zo'n vriendin te hebben. Ze hebben trouwens ook een eigen zeilboot en wie weet mogen we deze zomer eens mee gaan varen...

Geen opmerkingen: