Sneeuwschoen

Op maandag 24 december zijn we gaan sneeuwschoenwandelen in het domein 'Saint Bernard', een natuurgebied dat in de winter exclusief openstaat voor sneeuwschoenwandelaars en langlaufers... en dus níet voor skiërs. Er zijn ook geen skiliften, wat het domein echt puur-natuur houdt. De vogels waren er zo tam (of is het ondeugend?) dat ze op je hand - en zelfs op je hoofd - kwamen zitten!

Het was voor Steven en mij de allereerste keer op sneeuwschoenen, maar dat viel heel goed mee. In tegenstelling tot langlaufen en skiën heb je er geen techniek voor nodig (happy me :-)

Bovendien kun je met sneeuwschoenen op plekjes geraken waar je 's winters anders nooit kunt geraken. We klommen tot op bergtoppen waar je een prachtig uitzicht zou moeten hebben over de vallei... Jammergenoeg was het net iets te hevig aan't sneeuwen om er veel van te zien... Wat wel supercool was, is het feit dat we - stoer als we zijn - een pad genomen hebben dat aangeduid stond als 'difficile' :-) Dat bleek niet gelogen, want we moesten ons aan koorden omhoog heisen!


Na deze geslaagde wandeldag haastten we ons naar de jeugdherberg, want de 24e december... dat is kerstavond natuurlijk! We wisten niet hoe dat ging zijn, Kerst vieren zonder onze familie... Gelukkig had de jeugdherberg vanalles voorbereid. Er werd eerst (gratis!) een copieuze Quebecois kerstmaaltijd geserveerd die echt heerlijk smaakte.

Daarna was het - zoals thuis - cadeautjestijd! Iedereen kreeg een nummertje en als de kerstman (jaja, hij was er!) jouw nummertje trok, dan mocht je een cadeautje kiezen. Als je er niet tevreden mee was, mocht je het cadeau stelen van iemand anders. "C'est l'fun" (uitgesproken als fone), zoals ze dat hier zeggen, wat een Franse verbastering is van "it's fun". Maar misschien is dat cadeautje-stelen toch niet het beste idee om volgend jaar thuis te proberen ;-)

Langlauf (1)

Zaterdagochtend 22 december betekende voor ons: vroeg opstaan! Niet dat we dat erg vonden, want we vertrokken op vakantie :-) We namen eerst de bus vanuit Ottawa naar Montreal (2u) en dan de bus vanuit Montreal naar Mont Tremblant (nog eens 2u).We werden hartelijk verwelkomd in de jeugdherberg 'Mont Tremblant', onze verblijfplaats voor de komende 5 nachten. We maakten er ook kennis met onze kamergenoten, broer en zus uit New York, echt hele leuke mensen.

Zondag zijn we dan meteen in actie geschoten en zijn we gaan langlaufen. Voor mij was het de eerste keer, maar met zo'n ervaren langlaufer als Steven als 'teacher' was ik er gelukkig snel mee weg. We maakten in de voormiddag een tocht door de bossen en langs het meer.

's Namiddags hebben we een langlauftocht gemaakt naar het skigebied Mont Tremblant (op ongeveer 4 km van "village de Mont Tremblant", waar de jeugdherberg ligt). Het was een mooie tocht, alleen jammer van het weer: een ganse dag regen! Echt sneu voor onze eerste vakantiedag; zeker als je weet dat het hier al wéken niet meer geregend heeft...

Maar een warme douche doet wél extra deugd na zo'n natte dag... om nog maar te zwijgen over de lekker pintjes voor het houtvuur in de gezellige bar van de jeugdherberg :-) Mmmm...

PS. We zagen op onze eerste twee dagen Mont Tremblant ook herten in't wild! Ze kwamen zelfs redelijk dicht, echt ongelofelijk. Ik vind ze vooral leuk als ze - met hun witte staartje in de lucht - rondhuppelen. Alleen jammer dat ik dan altijd luidkeels naar Steven roep: "Kijk, een bambi!". En dan zijn ze weg, natuurlijk.

Canada van A tot Z

Als jullie dit lezen, zijn wij op reis vertrokken! De fans van deze blog weten dat wij onze Kerstvakantie doorbrengen in Mont Tremblant en Montreal - alwaar we zullen genieten van natuur en cultuur, in die volgorde. Maar om jullie toch wat leesvoer te geven tijdens onze afwezigheid, heb ik een 'Canadees' alfabet gemaakt. Gewoon, met ditjes en datjes, over ons dagelijks leven hier. Enjoy!

Enne, ook een heel gelukkig 2008 gewenst natuurlijk! Dikke kerstzoen, Ineke xxx en Steven xxx

ALCOHOL
Je vindt hier géén alcohol in de supermarkt. O nee, voor een biertje moet je naar de Beer Store (vlakbij onze deur :-) en voor een wijntje ga je best naar de LCBO. Canadezen die al in Europa geweest zijn, vinden het echt raar dat je bij ons alcohol en sigaretten gewoon in de supermarkt kunt kopen. Ze zijn hier in Canada ook streng op de leeftijdsgrens voor alcohol. Ik denk dat je 18 moet zijn. Edoch, ze hebben aan Steven of mij nog nooit onze paspoort gevraagd. Daar zullen onze grijze haren misschien voor iets tussenzitten ;-) Voor meer alcohol-info, check Steven zijn blog hier.

BOTTEN
Alle vrouwen dragen hier hun botten óver hun broek. Niet om in de mode te zijn - het is gewoon praktisch zo. Om door de sneeuw te stappen.

COFFEESHOP
De Canadezen en hun koffie, daar zou je een boek over kunnen schrijven! Ze kunnen echt niet zonder. Om de zoveel meter heb je hier een coffeeshop. De bekendste zijn Starbucks, Second Cup, Bridgehead, Timothy's, en Tim Hortons. Vele van die shops zijn heel leuk ingericht, met knoertgezellige sofa's waar je de ganse dag zou kunnen blijven inzitten... Maar je kunt gerust ook je koffie bestellen en dan meenemen naar buiten. De meeste Canadezen lopen hier dan ook al slurpend door de straten, met hun grote beker koffie in de hand. Ik kreeg ook zo'n grote thermos-mok cadeau (dankjewel Martijn!) en wandel elke werkdag al slurpend naar het werk :-)

DRAAIEN
Je moet hier aan alles drààien. Het licht steek je hier niet aan door ergens op de drukken, nee, je moet hier altijd draaien. Bierflesjes gaan hier ook altijd open met een schroefdop die je open moet draaien. Toen ik na het lopen in het sportcentrum wou douchen, heb ik toch eventjes moeten zoeken hoe ik de douche aan moest draaien (nee, het was echt niet zo eenvoudig!). Van de hangslotjes die men hier gebruikt om de "lockers" (kastjes) in de gemeenschappelijke kleedkamer te sluiten, begrijp ik ook niets. Ze zijn rond, zien eruit als een klok (maar dan zonder wijzers) en om ze te openen moet je een aantal keer... draaien.

ETIQUETTE
De Engelstalige Canadezen spreken bijna geen Frans, maar sluiten uitnodigingen wél altijd af met "RSVP" (Répondez s'il vous plaît). Ik vraag me soms af of ze wel weten wat het betekent...

FRANS
De meeste Canadezen die in het Engelstalige deel van het land wonen, kunnen praktisch geen Frans. Ze verontschuldigen zich hier altijd voor en zeggen dan: "But I've done an immersion when I was at school". Zo'n "immersion" betekent dat ze een deel van hun lessen in het Frans krijgen. Dit zou moeten bijdragen tot hun Frans op latere leeftijd, maar ik heb de indruk dat dit niet echt zo is. Blijkbaar vergeten ze hun Franse woordjes van zodra de immersion over is...

GST en PST
Als je hier naar de winkel gaat, staan alle prijzen geafficheerd zónder dat de belasting er al is bijgeteld. Eenmaal je aan de kassa staat om te betalen, komt er dus nog een bedrag bij. Dat bedrag is de som van de GST (Goods and Sevices Tax) en de PST (Provincial Sales Tax). De GST bedraagt nu 6%, maar dat zou vanaf 1 januari 2008 slechts 5% meer mogen zijn. De PST verschilt van provincie tot provincie en bedraagt in Ontario (waar wij wonen) meestal 8%, maar ze kan tot 12% oplopen voor alcohol-inkopen. In totaal kost je aankoop dus meestal zo'n 14% (6% + 8%) méér dan geafficheerd staat. In restaurants is het nog iets ingewikkelder, want daar moet je ook nog een "tip" betalen, die ook zo'n 15% bedraagt. Vrienden en familie die van plan zijn om ons hier te bezoeken, mogen hun rekenvaardigheden al beginnen aanscherpen ;-)

HERFST
Iedereen houdt hier zijn eigen stoep proper. In de herfst is men druk in de weer met het verzamelen van alle blaadjes die elke dag van de bomen vallen. En dat zijn er véél. Die blaadjes worden dan - elke dag opnieuw - in grote bruine zakken gestoken en op straat gezet, waar ze opgehaald worden door de vuilnismannen. Het lijkt echt een werk zonder eind... Zo kun je ook meteen zien wie op reis is: de huizen met een berg blaadjes op hun stoep...

IMMIGRATIE
Het is altijd heel interessant om aan een Canadees te vragen van waar hij/zij afkomstig is. Velen zijn niet geboren in Canada, of hebben ouders die hier niet geboren zijn. Het is wel leuk om te zien van waar iedereen komt: velen komen uit Italië, Ierland of Engeland, en ook China en Japan zijn hier enorm goed vertegenwoordigd. Mensen van Afrikaanse afkomst kom je hier ook vaak tegen. Echt leuk, zo de ganse wereld in één land...

JEEP
De meeste Canadezen rijden in grote auto's (jeeps etc.) rond. Ik heb het daar niet zo voor, zeker niet bij ons in België, alwaar je met een gewone auto óók door de stadsjungle geraakt. Maar hier in Canada kan ik wel begrijpen dat de mensen een stevig bakske op 4 wielen nodig hebben. Als het goed gesneeuwd heeft, is het echt niet eenvoudig om je auto veilig en wel op straat te krijgen én te houden. Nu ik het toch over auto's heb, kan ik even goed iets vertellen over de verkeersregels hier. Die zijn nogal raar, om niet te zeggen héél raar. Zo staan de verkeerslichten hier aan de overkant (!) van de straat, en mogen auto's gerust doorrijden als het verkeerslicht op rood staat, zolang ze maar afslaan in de juiste richting. Aan vele kruispunten en T-splitsingen staan trouwens gewoon géén lichten. Alhoewel m'n collega's beweren dat de regel "voorrang van rechts" hier ook geldt, heb ik de indruk dat de meeste mensen die niet echt opvolgen. Ze hebben alle tijd en wachten gewoon op de persoon die het eerst doorrijdt. Alle bestuurders zijn hier even beleefd en hoffelijk ("na u", "nee, na ù"), wat betekent dat je soms làng moet wachten tegen dat je weet wie nu eerst initiatief neemt. Maar niet gezeurd hierover, 't is eens iets anders dan al dat zenuwachtig gedoe op de Belgische autowegen. Ook grappig: als er hier een stopbord staat langs de weg, en er is van heinde en ver niemand te bekennen, dan stoppen de auto's toch, tot ze stilstaan. Ze kijken eens goed rond, en als ze zich ervan vergewist hebben dat er écht niemand is, rijden ze terug door. Ongelofelijk...

KOUSEN
Als je bij vrienden op bezoek gaat, doe je je schoenen uit. Altijd en overal. Mensen met gatenkousen en stinkvoeten dienen hier hun levenswijze duchtig aan te passen!

LIGHT
De Canadezen zijn echt geobsedeerd door light producten. Zeker als het om yoghurt, melk, of frisdrank gaat, is het hier blijkbaar erg belangrijk dat er geen percentje vet in zit. Ik vind dit wel jammer, want ik eet graag volle yoghurt en ik heb liever echte suiker dan namaaksuiker in mijn limonade. Maar dat betekent dus làng zoeken in de supermarkt! Canadezen vinden het trouwens heel raar dat Europese producten - zoals melk - het vetpercentage niet in koeien van letters (haha) op de doos vermelden.

Mmmmmelk
Neenee, de melkverhalen zijn nog niet over! In Europa is de meeste melk UHT, wat betekent dat ze op een UltraHogeTemperatuur verwarmd geweest is om zo de houdbaarheid te verlengen. Hier in Canada vind je praktisch geen UHT melk. De Canadezen zijn bang om melk te kopen die níet uit de koelkast komt. De meeste melk is hier dan ook niet UHT, maar wel "gepasteuriseerd". Dit komt erop neer dat de melk ook verwarmd wordt, maar op een minder hoge temperatuur dan bij het UHT proces. Wat als gevolg heeft dat de melk hier - ook ongeopend - in de koelkast moet bewaard worden en veel minder lang houdbaar is dan bij ons.

NAASTENLIEFDE
Er zijn hier erg veel projecten voor "charity" oftewel naastenliefde. Trouwe lezers van de blog weten dat wij ook al onze duit in het zakje hebben gedaan. Wij zijn al naar muziek gaan luisteren, muffins gaan kopen, en wijn gaan proeven, ... allemaal voor het goede doel. Al doet het natuurlijk wel raar, om lekker binnen te zitten, met je muffin in de hand, en dan te denken dat je daarmee mensen helpt die nu buiten in de kou zitten af te zien :-S

OPENINGSUREN
De winkels zijn hier héél lang open. Sommige supermarkten zijn hier echt dag én nacht open, elke dag. Dus als je hier 's avonds na je werk nog inkopen moet doen, of op zondag plots iets nodig hebt: geen probleem! Dat zal wennen worden als ik terug in België ben. Ik vrees dat ik op een verstrooide zondag wel eens voor de deuren van den colruyt zal staan...

POTLUCK
Vele feestjes zijn hier volgens het "potluck" principe. Dit betekent dat alle genodigden iets meebrengen om te eten. Eigenlijk wel een leuk idee om ook eens te proberen als we terug zijn in België :-)

QUEBECOIS
Het Frans dat de Franstalige Canadezen spreken is echt heel rààr Frans, vaak "Québecois" genoemd. 't Is wel grappig om te horen, maar niet altijd zo makkelijk. Eerlijk gezegd begrijp ik er soms niets van. Als ik er een opmerking over maak, dan hebben ze hun verdedigingszin al klaar: "Jamaar, dat Engels dat ze in Australië spreken, dat trekt ook niet op écht Engels!". Tja...

ROKERS
Roken is hier praktisch óveral verboden: op treinen en in bussen, in café's en in restaurants, in openbare gebouwen en in winkels. Het deed in het begin heel raar: op café gaan zónder in de sigarettenrook te zitten. Je kleren die de volgende ochtend níet naar de rook stinken. Maar ik vind het iets positiefs en ben het dan ook snel gewoon geworden. Enkel als ik op straat (zowat de enige plaats waar nog gerookt màg worden) een roker passeer, word ik aan de geur herinnerd...

SNEEUW
In de winter kuist iedereen hier de versgevallen sneeuw op zijn/haar voetpad op. Als ik 's ochtends (rond 9u) naar het werk vertrek, is Mr. Lee, de huiseigenaar, al klaar en kan ik zonder gevaar op uitglijden het huis uit. De sneeuw wordt op straat geveegd, tot vlak tegen het voetpad. 's Nachts komen geheimzinnige camions die sneeuw ophalen (voor foto's: klik hier). Ze voeren al die sneeuw dan naar een grote sneeuw-opslagplaats, ergens ver buiten de stad. Je kunt je wel indenken dat er daar een heel grote sneeuwberg ontstaat. De plek van die sneeuwberg is zo gekozen dat al het water (als het dooit en de sneeuw dus begint te smelten) gemakkelijk weg kan vloeien. Tot slot, wat ook grappig is, is dat de Canadezen ervan overtuigd zijn dat de sneeuw verschilt per provincie! Vrienden van ons, uit Saskatchewan, vinden 'hun' sneeuw beter dan die van Ontario, en mensen van Québec zijn er ook heilig van overtuigd dat hun sneeuw nóg eens iets anders is. Rare mensen :-)

Our house... in the middle of our street...

De grote ijspegel aan ons dak...

(let op het bordje onderaan: "danger falling ice")

TOONIE
Een toonie is een Canadees muntstuk van 2 dollar. De naam "toonie" is een samenraapsel van "two" en "loonie". De loonie is het Canadese muntstuk van 1 dollar. Omdat op dat 1-dollar munstuk een watervogel (loon) staat, werd het loonie genoemd. Op het 2-dollar muntstuk staat een bear, en er zijn stemmen opgegaan om dat munstuk dus "bearie" te noemen, naar analogie met de "loonie". Maar die naam "bearie" heeft het nooit gehaald - het is toonie geworden.

UNITED STATES
De Canadezen worden niet zo graag geassocieerd met hun buren, de Amerikanen. Da's wel een beetje raar, want de Canadezen zijn op veel punten heel Amerikaans (zie bijvoorbeeld de letters A, C, L, R, X, en V van dit alfabet :-). Er zijn hier wel mensen (vnl. jongeren) die enthousiast zijn over Amerika, maar ik heb de indruk dat zij in de minderheid zijn. De meeste Canadezen zijn net zo anti-Amerikaans als de gemiddelde Europeaan :-) Maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik enkel de mening ken van Ottawa-inwoners. Velen onder hen hebben vroeger nog in Toronto gewoond en zijn die stad ontvlucht omdat ze 't daar niet leuk vonden. "Veel te Amerikaans" is de meest gehoorde klacht. Het is dus mogelijk dat Toronto-inwoners wél positief denken over de Amerikanen; dat is iets dat ik eens ter plekke zak moeten gaan checken :-)

VRIENDELIJK
De Canadezen zijn heel vriendelijk. Overal waar je gaat, vraagt men hoe het met je gaat. In de supermarkt, in de bakker, op het werk, in de apotheek. O-ve-ral ! De volgende dialoog voer je bijgevolg meerdere keren per dag:
- A: "Hi, how are you today"?
- B: "Fine, and how are you?"
- A: "Fine, thanks"
Soms is het natuurlijk wel een oppervlakkige manier van vriendelijk zijn, dat geef ik toe. Maar misschien is het ook iets dat ik ga missen als ik terug ben in België...?

WIJN
Vele Canadezen maken zelf wijn. Het enige wat je nodig hebt is wat ruimte in je kelder, een wijn-bouw-pakket (te koop in de supermarkt), en veel tijd. 't Schijnt dat die zelfgemaakte wijn bij de meeste doe-het-zelvers niet te drinken is. Je moet echt al je best doen als je er iets lekkers van wilt maken. Wij hebben het nog niet geprobeerd...

XL
Aangezien obesitas hier echt een probleem is (net zoals in de U.S.A.), vind je hier in de kledingrekken erg veel XL en XXL maten...

YSHOCKEY
De titel van dit stukje is eigenlijk verkeerd, want de Canadezen zijn beledigd als je "ijshockey" zegt tegen ijshockey. Alle hockey is hier ijshockey, dus je zegt gewoon "hockey", ook als je het over ijshokey hebt. Snappie? Voor meer informatie over ijshockey en andere, typische Canadese sporten (zoals curling en dodgeball) moet je mijn comment hier maar eens lezen.

ZAKKEN
De laatste letter van het alfabet gaat opnieuw over ... melk :-) 'k Wou gewoon nog zeggen dat ze hier melk in zakken verkopen i.p.v. in dozen. 't Is maar dat je 't weet hé...

Brief van de kerstman

Begin december hebben wij hebben het kind in ons nog eens bovengehaald en hebben we een brief geschreven naar de kerstman. Voor zij die het ook willen proberen, zijn adres is:

Santa Claus - North Pole - H0H 0H0 - Canada

Op dat adres komen elk jaar wel een miljoen brieven toe. Het leuke is dat ze ook allemaal (!) beantwoord worden, wat een plaatsje in het Guiness Book of World Records oplevert. Meneer Santa beantwoordt al die brieven natuurlijk niet zelf; een hele resem "postal elves" helpt hem daarbij. Die postelfjes zijn in werkelijkheid zo'n 11.000 (ex-)postbedienden die ervoor zorgen dat elk kind een brief terugkrijgt in de taal waarin de brief geschreven was - inclusief braille!

Ook wij kregen dus een briefje terug van de kerstman, waarin hij ons veel plezier wenst in Ottawa (voor een foto van de brief, klik hier). Nog een geluk dat onze brief door een 'goed' postelfje beantwoord werd, want ik las onlangs dit bericht in De Standaard:

Canada maakt jacht op vunzige kerstman

De Canadese post is in samenwerking met de politie op zoek naar een kerstman die met vunzige teksten kinderen en ouders schoffeert in brieven. Volgens Canadese media hebben ouders in Ottawa geklaagd over de speciale kerstmanservice die Canada Post al sinds 1981 aanbiedt.

Kinderen kunnen de kerstman schrijven door brieven te sturen naar het adres Kerstman, postcode hohoho, Noordpool, Canada. Canada Post stuur jaarlijks circa een miljoen antwoorden namens de kerstman terug. Dat zijn standaardbriefjes, maar een leger van 11.000 (ex-)postmedewerkers en vrijwilligers voorzien zoveel mogelijk antwoorden van een persoonlijke 'touch'.

In Ottawa zijn nu antwoorden opgedoken die bij ouders en kinderen in slechte aarde vielen. Ze kregen teksten als „Je brief was veel te lang, domme eikel”, „Je moeder pijpt” en „Je vader is een homo”.

Christmas lights

Het parlementsgebouw versierd met kerstlichtjes...

Feestjes en sneeuwstorm

[Geschreven op zaterdagnamiddag]

Wij gaan naar twee feestjes vanavond, joepie! Een kerstfeestje met de collega's en een verjaardagsparty met onze vrienden-de-wijnkenners :-) Beide feestjes liggen op wandelafstand van ons huisje, maar we zullen ons goed moeten induffelen want ze voorspellen een zware sneeuwstorm vannacht... Verslag van de feestjes - en van de sneeuwstorm - volgt later. Daag!

[Geschreven op zondagavond]

Ja amai, die sneeuwstorm is me wel iets! Ze was later dan verwacht; ze kwam niet op zaterdagnacht, maar begon pas deze ochtend. Toen we gisterennacht na beide feestjes huiswaarts keerden, was het koud, maar er was geen storm te bekennen. Tot vanochtend dus. Het is hier nu al van 's ochtends vroeg aan 't stormen en aan 't sneeuwen dat 't een lieve lust is. We weten eindelijk wanneer het weerbericht hier "heavy snow" aangeeft. Nu dus :-)

Er zou vandaag zo'n 50 cm sneeuw moeten vallen. We hebben ons vannochtend eens buiten gewaagd, snel-snel over en weer naar de bakker, en dat was genoeg. We kwamen ondergesneeuwd terug thuis... en zijn voor de rest van de dag lekker binnen gebleven. Lekker lui, met wat zalige, melancholische muziek op de achtergrond (dankjewel Bart & Els!).

De feestjes gisteren waren heel leuk. Het eerste was volgens het "potluck" principe. Dat betekent dat van alle genodigden verwacht wordt dat ze iets meebrengen om te eten. Steven en ik hadden twee verschillende quiches gemaakt, en ze werden gesmaakt! De rest van de genodigden hadden ook hun best gedaan; er was echt lekkers in overvloed. 't Was heel leuk om met iedereen wat te kletsen, maar toen ze kerstliedjes begonnen te zingen (rond 22u) waren Steven en ik best blij dat we nog naar een ander feestje moesten ;-)

Dat tweede feestje was ook heel plezant. Er was een véél te grote birthdaycake en speciale wijn. We praatten o.a. met de moeder van de jarige, die zovele jaren terug uit Zuid-Afrika naar Canada was geëmigreerd. En zo hebben alle Canadezen hier wel een verhaal; weinigen zijn hier geboren en getogen - de meesten komen van ergens anders, wat de mensen hier heel interssant maakt. Het is leuk om in zo'n multicultureel land te leven.

De bovenburen

Onze bovenburen (bij wie we Thanksgiving gevierd hebben, lees hier) zijn het huis uit gezet. Ze hadden de huur al 4 maand niet betaald. Bovendien waren ze midden oktober 'op reis' vertrokken en hadden ze sindsdien niets meer van zich laten horen. Hieronder zie je de trap van ons balkon naar hun balkon... Zoals je kunt zien is die al een tijdje niet meer gebruikt geweest...


De vrouw had de sleutels van haar appartement 'uitgeleend' aan haar zoon. Die zoon kwam dan (overdag!) af en toe langs, om 'samen te zijn' met zijn vriendinnetje. Met als gevolg dat bepaalde geluiden (een krakend bed, gekreun, etc.) Steven uit zijn concentratie haalden :-)

Maar dat is nu allemaal verleden tijd. We krijgen er dus nieuwe bovenburen bij. Wordt vervolgd...

Muziek en hockey

Ho ho ho!

Weer veel te vertellen, ik weet niet echt goed waar te beginnen... Laat ik het maar chronologisch doen.

Vorig weekend was het druk druk druk. Op vrijdagavond zijn we in de Bayou club (een jazz café) naar de "Variety show" van het departement Psychologie geweest. Studenten, onderzoekers, en zelfs proffen mochten hun ding doen. De opbrengst van deze avond ging naar - jawel - charity. Er traden heel veel mensen op, met als gevolg dat het aanbod van de avond ook heel gevarieerd was. Pop, rock, jazz, folk: alles was mogelijk. Een collega van mij deed ook mee, ze zong twee liedjes en speelde gitaar. De topper van de avond was de prof Statistiek die fantastisch sax kon spelen... Echt waar! (stel je dat eens voor bij ons :-)

De zaterdagavond zijn we - opnieuw in de Bayou club én opnieuw voor charity - gaan kijken en luisteren naar "Barry & the Blasters", het muziekgroepje waarin de man van Jo-Anne speelt (Jo-Anne is de prof in wiens lab ik hier werk). Opnieuw een heel sfeervolle avond, gevuld met goeie muziek, pintjes bier, en enkele pasjes op de dansvloer...

Op zondag zijn we weer eens gaan shoppen, want een mens heeft hier wel wat spullen nodig die je tegen de kou beschermen. Zoals vaseline en thermisch ondergoed. Verdere details enkel op aanvraag ;-) En néé, thermisch ondergoed is per definitie níet sexy!

Dit weekend is ook goed gevuld. Gisteren (vrijdagavond) hebben we iets typisch Canadees gedaan. Eerst lekkere burgers gaan eten in "The Works" en dan... gaan kijken naar een hockey wedstrijd! De hockeyploeg van Ottawa ("the 67's") speelden tegen "the bulls". Amai, mannekes, dat is nu écht eens een 'geweldige' sport... De mannen-op-schaatsen vlogen over het ijs en botsten tegen elkaar én tegen de plexiglazen wanden op dat het een lieve lust was. Ik denk dat iedereen me heel snel als niet-Canadese kon ontmaskeren, want bij elke botsing kon ik mijn uiting van medeleven ("oei oei oei"!) niet onderdrukken...

Het eerste doelpunt was voor de 67's. En toen gebeurde er iets heel speciaals. Iedereen had teddyberen meegebracht en gooide die vlak na dat eerste doelpunt op het ijs. Honderden, echt hónderden teddyberen vlogen het ijs op. Nog voor dat ik mezelf belachelijk kon maken door te vragen of dat één van de weirdo hockey spelregels was, werd me (gelukkig) uitgelegd dat dit een speciale kerstactie was. De beren waren bedoeld voor het kinderhospitaal. Mooi mooi mooi, zowaar een ontroerend moment tijdens de hockey wedstrijd...

Uiteindelijk hebben de 67's nog verloren met 3-4, maar dat kon ons niet veel deren. We hadden een mooie avond achter de rug. We zijn van plan om ook nog eens te gaan kijken naar "the Senators", dat zijn de 'professionele' hockeyspelers van Ottawa. Een ticketje kost daar ook stukken meer, maar 't schijnt dat 't wel de moeite is om ze eens te zien. Wordt vervolgd dus.

Ook mooi: toen we op zaterdagavond langs het pond aan ons huisje passeerden, waren de kinderen van de wijk daar hockey aan't spelen (zie foto links). Het deed me denken aan een moderne versie van dat winterschilderij van Breughel... Het kanaal is ook al dichtgevroren (zie foto rechts), maar daar mag je nog niet op. Dat is voor het Winterlude festival...

Koekiemonster

Aangezien Sinterklaas hier in Canada niet bestaat, heb ik gisteren zélf koekjes gebakken. En ze waren lekker :-)

And the winner is...

MONTREAL!

Jep, wij gaan tijdens de kerstvakantie naar het Franstalige deel van Canada! We gaan eerst een 5-tal dagen skiën, langlaufen, sneeuwwandelen en relaxen in het skigebied "Mont Tremblant". Daarna gaan we een 4-tal dagen city-trippen in Montréal.

Jullie hadden met grote getale (76%) op New York gestemd, maar daar gaan we nu dus niet naartoe. Maar wat niet is, kan nog komen natuurlijk :-)

Québec city was op de tweede plaats beland met 17% van de stemmen, en Toronto was laatst met 0% van de stemmen. Maar ook deze steden blijven nog eventjes op ons verlanglijstje staan...

... want we gaan naar Montreal! En daarop had slechts één iemand gestemd. Ik heb er geen idee van wie dat is... De gelukkige winnaar mag mij een mailtje sturen om zich bekend te maken. En niet valsspelen hé ;-)

Het is nu dus ook tijd voor een nieuwe poll... Steven heeft goede voornemens en gaat in 2008 wat aan zijn conditie werken :-) De vraag is nu: welke sport gaat hij hier beoefenen? Zie poll in rechterbovenhoek van deze blog en breng je stem uit!

[Toegevoegd op 10 december 2007]

De gelukkige winnares heeft zich gemeld... Het is Katrien! Proficiat Katrien, we brengen een kleine, typisch Canadese verrassing voor je mee!

Waar of niet waar?

En... raad eens:
Zijn de volgende beweringen WAAR of NIET WAAR?

• Tijdens de maanden oktober en november heeft ons slaapkamerraam dag en nacht open gestaan. Dus ook bij temperaturen ver onder 't vriespunt.
• En we hebben hier nog nooit koud gehad 's nachts :-)
• Ik loop hier nog altijd rond in mijn herfstjas; mijn winterjas hangt nog in de kast. (stoer he? ;-)
• Als er hier heel veel dikke sneeuwvlokken uit de lucht vallen, zegt het weerbericht dat dat "light snow" is...
• Wij zijn dus eens benieuwd wat er uit de lucht zal vallen bij "heavy snow".
• De hondjes dragen hier kousjes om op sneeuw en ijs te kunnen lopen.
• Sommige hondjes dragen sneeuwpakjes, vaak met trendy (*achum*) kerstmotief.
• Steven en ik vinden het best wel grappig om een 20 cm hoge poedel hopeloos te zien wegzakken in 50 cm sneeuw :-)
• Het was hier zaterdag -13° volgens meneer Celcius, wat neerkwam op zo'n -26° gevoelstemperatuur.
• De gevoelstemperatuur is meestal 't dubbel van de gemeten temperatuur.
• Het heeft hier vannacht zo'n 40 cm gesneeuwd en 't is nu nog aan't sneeuwen...
• ... met als gevolg dat ik vanochtend voor 't eerst met de bus naar 't werk ben geweest.

...

En ja hoor, het antwoord op alle vragen is WAAR! (maar dat had je wel gedacht hé?)